Undanfarna mánuði hef ég unnið með stórum og littlum grískum plast mömmu dreng*mönnum sem eiga bari og sveifla bringuhárum með reisn.
Þessi sérkennilegi kynstofn er úrkynjun afkvæma Ken og Barbie.Blessuð sé minning þeirra.
Þessir menn eiga það allt sameiginlegt að vera rúmlega þrítugir, trúa því að menn séu æðri konum, að þeir meigi skipa starfsfólki sínu fyirir og síðast en ekki síst að mæður þeirra sé heilagar Maríur og í þeirra heima himnaríki búa þeir.

Þessir menn eru ekki vinir mínir.Innri feminísti sjálfs míns hefur vaxið hratt og hljótt og ég er farin að lýta niður á alla þessa menn hérna syðra fyrir vikið.
Jafnrétti kynjanna er annsi neðarlega á dagskrá og mun eflaust sitja á hakanum næstu árin, jafnvel áratuga.
Hvers vegna? Vegna þess að konurnar hér eru ekkert skárri.
Þær elska að vera húsmæður sem að lúta eiginmönum sínum.
Elska flaxandi bringuhár og skipanir.
Ojsen poísen.

En, hey....Anna Birta hefur ekki sofið í tvo sólarhringa vegna þess að hún er að koma heim!!!
Ganggangangagang!!
Ó, já. Grikkland out, Ísland inn.

PS.Eftir að ég hætti með reisn á gleðiríkjandi kaffihúsa barnum með hnefa í lofti og vikingagen, kvaddi ég Ken menn. Eini harmurinn var sá að ég varð að kveðja hálf geðveikan viðskiptavin sem færði mér eitt súkkulaði á dag í 3 mánuði.
Það vóg aðeins á vogaskálirnar bæði gagnvart karlmanns hatri og sívaxandi þrýstnum þjóðhnöppum gengilbeinurnar.

See you soon...turiloori loo....